3-5-2 Systeem van de duivel?

Allerlei landen spelen ineens 3-5-2 net als Nederland. We weten dat tot voor kort wij 4-3-3 speelden. Wat geld als aanvallend  vanwege 3 aanvallers bestaande uit 1 spits en 2 buitenspelers. Raar is verder dat wij het 5-3-2 noemen terwijl er echt maar 3 achterin over blijven.

Dit idee lijkt te zijn ontstaan voor oranje toen vrij laat in het seizoen Koeman Feyenoord ineens 3-5-2 liet spelen. De laatste 10 wedstrijden van de competitie en niet eens alle 10 van deze wedstrijden, meen ik. Bondscoach Van Gaal ging hier 2 wedstrijden mee aan de slag en zo kon het gebeuren dat oranje tegen Spanje 3-5-2 speelde. Net als Spanje zelf trouwens. Als dit niet logisch lijkt dan kan dat kloppen want dit is heel merkwaardig.

Het gekke is dat 3-5-2 erg risicovol is (slechts 3 verdedigers) maar toch niet aanvallend want slechts 2 aanvallers.

Tegen Spanje pakte het goed uit al had Spanje duidelijk meer ervaring met dit systeem. Oranje had goede counters. Oranje had pech toen het een penalty tegen kreeg. Met 2 passes of zelfs 1 stond Robben/ Van Persie vrij voor de keeper (2 goals Robben, 1 van persie).  Een goal uit een corner en een goal door goed afjagen van Van Persie terwijl de Spaanse keeper Cassilas de bal slecht aannam maakte de stand compleet. 5-1 Het had nog verkeerd uit kunnen pakken omdat Spanje een goede kans op 2-0 had.  De kracht van Spanje werd tegen Spanje gekeerd. Het was dus geen onverdeeld succes.

De zwakte van het systeem zit hem in 3 centrum verdedigers die uiteen gaan staan waardoor je eigenlijk 1 centrumverdediger in het centrum overhoudt en 1 op de linksachter positie en 1 op de rechts achter positie. Daar tussen zitten enorme gaten waar de bal tussendoor kan en ook spelers. Vooral bij de omschakeling(balverlies door een fout een verdedigende actie of na een mislukte aanval dat de tegenstander de bal uit mag nemen) gaat dit mis voor de verdedigende partij. Dan is het 1-1 tegen een spits of erger; 2 spitsen tegen nog maar 1 centrale verdediger. Dit was te zien bij Colombia tegen Ivoorkust de 2^e goal. Ivoorkust speelde ook 3-5-2. Hier ging een fout in de opbouw vooraf aan de succesvolle Colombiaanse uitbraak. Het is heel risicovol om maar 1 man in het centrum te houden. Alle landen die 3-5-2 spelen (de moderne variant met 3 uiteenstaande verdedigers zijn kwetsbaar achterin.

 (aanvulling 21-6-2014)Om nog even terug te komen op oranje: het was ironisch te noemen dat Australië 4-3-3 tegen Oranje speelde en er wel in slaagde het systeem 3-5-2 te ontmantelen door druk te zetten op de verdediging (de opbouw verstoren) iets wat onze helden regelmatig nalaten. Oran je zegt overigens 5-3-2 te spelen wat feitelijk niet waar is omdat Janmaat en Blind nauwelijks verdedigen  en feitelijk ergens op het middenveld liepen. Dat het in de 2de helft met 4-3-3 beter ging kwam niet perse door goed spel van Depay of door 4-3-3. De rechtsback van Australië (2e keus na een blesure en dit was dus bekend) was gewoon niet goed. Robben profiteerde al 1 keer van die kant voor de rust. Daar lag gewoon een zwakke plek. Janmaat en Blind slaagde niet in hun opdracht om de vleugelspitsen van Australië tegen te houden. Wat tegenstanders van oranje wel regelmatig lukt daar was oranje zelf niet toe in staat: vleugelspitsen tegenhouden, de voorzet voorkomen. Ironisch.

Allerlei teams spelen 3-5-2 zoals ik het gezien heb: Nederland, Frankrijk, Spanje, Mexico, Colombia, Ivoorkust, Costa Rica, Zwitserland, Brazilië, Duitsland, Portugal, Uruguay, Argentinië*. Veel van deze landen spelen eigenlijk van oudsher 5-3-2  en  Ivoorkust 4-4-2. Bij 5-3-2 houden de 3 centrumverdedigers (het woord suggereert het al)daadwerkelijk  het centrum. Er is daar geen doorkomen aan. Daarbij krijgen zij hulp van 2 vleugelverdedigers de links en rechtsachter. Aanvallende impulsen komen, wat de achterhoede betreft, slechts sporadisch van de linksachter en de rechtsachter. Zij worden dan wel geacht direct terug te keren naar hun verdedigende uitgangspositie.

Rusland spelt van oudsher wel 3-5-2 en Oostenrijk (die nu niet meedoen op het WK) ook maar dan uiteraard een zeer behoudende variant wat feitelijk neerkomt op 5-3-2 of nog verdedigender. Zeker geen opkomende backs hier. Duitsland staat bekend van om een ausputzer Italië om haar catenaccio. België speelt van oudsher ultraverdedigend Portugal ook.  Spanje speelt op Barcelona na verdedigend dat had altijd zijn weerslag op de nationale ploeg. Eigenlijk stond alleen Nederland bekend om zijn aanvallende speelstijl en wij spelen nu het merkwaardige en verwarrende 3-5-2 Russische roulette systeem. Wat is er aan de hand?

Wie heeft bepaald dat al deze landen inclusief Nederland 3-5-2 zijn gaan spelen!? Dat was dus niet Koeman voor Feyenoord of Louis van Gaal voor oranje die dat bedacht hebben. Dat is van bovenaf bepaald, van buitenaf. Voor meerdere landen. Zoals gezegd: met slechts 3 verdedigers spelen tegen andere landen met 2 spitsen is risicovol 1 klein foutje en het licht open achterin. Da aanvallers zijn al over het algemeen wat sneller en wendbaarder ook moet de verdediger reageren (denk aan plotseling balverlies) en is dus altijd wat later. De aanvaller heeft het initiatief normaal gesproken. Landen als Duitsland Frankrijk en Uruguay staan niet bekend om hun risicovolle speelstijl. Brazilië en Argentinië staan misschien wel zo te boek maar dat is onterecht. Hun aanvallen drijven op wereldsterren als Maradonna en Pele daarnaast namen zij weinig risico.

Waar komt deze overname van 3-5-2 dan vandaan!? Is dit een poging tot globalisering? Zo ja, van wie? Wie of welke organisatie is zo machtig dat hij dit kan invoeren bij meerdere landen? Illuminatie, Aliens, Satan de VN. Ik weet het niet maar raar en onnatuurlijk is het wel.

*Japan, zuid korea de VS,Ghana en Rusland heb ik nog niet zien spelen België Griekenland en Kroatië weet ik niet al heb ik ze wel gezien. Equador speelt nog wel ouderwets verdedigend Algerije ook Engeland 4-4-2 meen ik, Kameroen 4-4-2 of zelfs 4-5-1 Honduras weet ik niet meer)